Papryka i bakłażan – uprawa i wysiew papryki

Papryka i bakłażan – W owocach papryki jest 5 razy więcej witaminy C niż w cytrynie. Papryka na słodko lub na ostro coraz częściej uprawiana jest w naszych ogrodach. Dlatego dzisiaj będzie ona tematem naszego programu. Zapraszam na „Ogród od kuchni”.

Pod względem odżywczym papryka jest zaliczana do najcenniejszych warzyw. Do największych zalet papryki należy niewątpliwie ich prozdrowotne działanie na organizm człowieka. Warzywo to pobudza apetyt i trawienie oraz jest doskonałym źródłem witamin. Żółta papryka zawiera rutynę, która pełni ważną funkcję w organizmie, bo wzmacnia naczynia krwionośne. Z kolei czerwona papryka dostarcza nam karoten. Jeden średniej wielkości owoc pokrywa dzienne zapotrzebowanie na witaminy C, E oraz P. Regularne jedzenie ostrej papryki wspomaga pracę serca i pozwala utrzymać odpowiedni poziom ciśnienia krwi.

Wciąż pojawia się wiele nowych, krajowych odmian papryki do uprawy amatorskiej w ogrodach. Są one plenne, smaczne i dobrze udają w naszych warunkach klimatycznych.

Zabiegi uprawowe dla odmian ostrej i słodkiej papryki praktycznie się nie różnią. Owoce mogą być zwieszające się lub wzniesione do góry, duże lub małe, okrągłe, klockowate lub spiczaste, czerwone, czarne, żółte lub pomarańczowe. Wybierając odmianę do uprawy w ogrodzie lub na balkonie warto wziąć pod uwagę termin i równomierność dojrzewania owoców, jakość plonów i tolerancję na niesprzyjające warunki atmosferyczne.

Papryka ma duże wymagania cieplne i długi okres wegetacji, dlatego musi być uprawiana z rozsady.

Papryka – wysiewamy pod koniec lutego lub w marcu. Kiełkują w temperaturze 20-23 stopni Celsjusza. Młode siewki wymagają dużej ilości światła. Po ok. 3-4 tygodniach pikujemy rośliny do większych doniczek. Korzystne jest wysadzanie młodych roślin nieco głębiej, niż rosły do tej pory. Dzięki temu są bardziej stabilne i wytwarzają dodatkowe korzenie. Zahartowaną wcześniej rozsadę sadzimy w gruncie w drugiej połowie maja, gdy minie ryzyko przymrozków. Rozsada powinna mieć od 5 do 7 zdrowych zielonych liści i dobrze przerośnięty system korzeniowy. Paprykę wielkoowocową, słodką sadzimy w rozstawie ok. 40×50 cm, natomiast paprykę ostrą, drobnoowocową w mniejszych odległościach, ok. 30×40 cm.

Paprykę możemy z powodzeniem uprawiać w donicach w ogrodzie lub na balkonie. Szczególnie paprykę ostrą, która ma mniejszy i bardziej zwarty pokrój. Jest ona bardzo dekoracyjna. Zdobi parapet lub taras, a dojrzewające owoce zawsze są pod ręką.

Niezależnie od tego czy rozsadę przygotowujemy we własnym zakresie, czy też kupujemy gotową, należy zwrócić uwagę na ewentualne zdrewnienie dolnej części łodygi. Rozsada ze zdrewniałymi łodygami nie nadaje się do uprawy. Rośliny te preferują stanowiska ciepłe i słoneczne, osłonięte od wiatru. Często poleca się rozłożenie wokół papryki czarnej włókniny ściółkującej, która szybko się nagrzewa, co dla ciepłolubnej papryki ma duże znaczenie. Korzystne tych warzyw wartości współczynnika pH wahają się w granicach 5,5 – 6,5. Papryka nie będzie się dobrze czuła w glebie ciężkiej i gliniastej. Przy temperaturach poniżej 18 stopni Celsjusza p apryka ledwie się rozwija, a jakość owoców znacznie się obniża.

W trakcie uprawy, nawożenie ekologicznym nawozem wieloskładnikowym może być powtarzane co 2-3 tygodnie. Regularne podlewanie jest warunkiem uzyskania dobrych plonów. W przypadku papryki słodkiej, żeby pobudzić roślinę do krzewienia się, zalecane jest uszczykiwanie końcówek pędów. Papryka ostra nie wymaga przycinania pędów, możemy zostawić ją w formie naturalnej. Ważna jest ochrona przed mszycami, które pojawiają się co roku, w różnym nasileniu.

Owoce papryki słodkiej można odcinać z szypułką już pod koniec lipca, nawet gdy są zielone, wówczas w warunkach domowych przebarwią się z koloru zielonego na żółty, czerwony lub pomarańczowy. Ostrą paprykę powinniśmy zrywać po całkowitym wybarwieniu.

Uprawiając paprykę samodzielnie mamy stuprocentową pewność, że jest ona świeża i zdrowa. Kupując paprykę zwróćmy uwagę na szypułkę. Powinna być twarda, jędrna i zielona. Wykorzystanie kulinarne papryki jest ogromne, a pomysłów na potrawy z jej udziałem jest naprawdę wiele.

Najzdrowsza jest papryka surowa, ale duszona lub pieczona też zachowuje sporo składników odżywczych. Papryka jako jedno z niewielu warzyw, w postaci konserwowanej zachowuje od 50 – 80 % witamin. Jak najbardziej nadaje więc na przetwory. Przeznaczamy na nie owoce dojrzałe i jędrne, w przypadku odmian słodkich, pozbawione szypułek i gniazd nasiennych. W przypadku papryki ostrej usuwamy jedynie szypułki, gniazda nasienne zostawiamy. Spożycie papryki powinny ograniczyć osoby, które cierpią na różne choroby o podłożu reumatycznym.

Do rodziny warzyw psiankowatych oprócz pomidora i papryki należy również bakłażan. W naszych ogrodach możemy uprawiać jego różne odmiany, o różnych kolorach i kształtach.

Bakłażan czyli oberżyna to roślina wieloletnia, która u nas uprawiana jest jako roślina jednoroczna. Należy do roślin wybitnie ciepłolubnych, które najlepiej sadzić w szklarniach lub tunelach foliowych. Zasady uprawy oberżyny są niemal takie same jak u papryki. Najpóźniej w marcu wysiewamy nasiona na rozsady, które sadzimy w drugiej połowie maja. Zbiór będzie możliwy w sierpniu lub wrześniu.

Papryka i bakłażan to warzywa, które wymagają dość dużo uwagi i zabiegów pielęgnacyjnych. Ze względu na walory zdrowotne i smakowe, warto znaleźć dla nich trochę miejsca w ogrodzie. Za tydzień powiemy o marchwi, dla której miejsce w warzywniku znajduje się prawie zawsze . Do zobaczenia za tydzień!