Śnieżyczka przebiśnieg

Śnieżyczka przebiśnieg – Nierzadko już w lutym ich kwiaty kołyszą się na wczesnowiosennym wietrze. Po długiej zimie czekamy właśnie na nie. Zanim ogród zmieni się w kolorową oazę kwiatów, te delikatne rośliny sprawiają nam największą radość.

śnieżyczka przebiśnieg to roślina cebulowa, tworząca kępy. Kwiaty osadzone pojedynczo na szypułkach są niewysokie, mają 3 zewnętrzne wydłużone płatki i 3 płatki wewnętrzne o połowę krótsze, z zielonkawymi brzegami. Liście pojawiają się po kwitnieniu, są równowąskie i szarozielone.

Śnieżyczka przebiśnieg – Roślina ta posadzona w wybranym miejscu, powinna być pozostawiona na dłużej, do 10 lat. Łatwo rozmnaża się z nasion, które trzeba wysiewać zaraz po zbiorze, w czerwcu. Przy okazji przesadzania można też oddzielać cebule przybyszowe. Wykonuje się to latem po zaschnięciu liści, jednak nie później niż w sierpniu i wrześniu. Wykopanych cebul nie zaleca się dłużej przechowywać, lepiej je szybko posadzić na nowe miejsce.

Naturalnie śnieżyczka przebiśnieg rośnie pod drzewami i krzewami w próchnicznej glebie. Dziko rosnąca roślina jest pod ścisłą ochroną. W ogrodach warto posadzić ją wśród drzew, w miejscu dostatecznie wilgotnym i półcienistym.

Śnieżyczka przebiśnieg często bywa mylona ze śnieżycą wiosenną, równie urokliwą rośliną, kwitnącą mniej więcej w tym samym czasie. Śnieżyca wiosenna to również roślina cebulowa, jednak w jej przypadku listki okwiatu mają dzwonkowaty kształt, są białe z żółtawą plamką.

Stanowisko naturalne śnieżycy wiosennej to wilgotne lasy liściaste i gleby, które nie wysychają nawet latem. W Wielkopolsce jest rezerwat, Śnieżycowy Jar, gdzie można podziwiać te niezwykłe rośliny. Śnieżyca wiosenna, podobnie jak przebiśnieg, również jest pod ścisłą ochroną. W ogrodzie pamiętajmy, aby nie dopuścić do wyschnięcia jej cebul, należy je posadzić w dostatecznie wilgotnym miejscu.