Bluszcz – rozmnażanie i stanowisko, łatwa w uprawie pnącze

Bluszcz – W programie „Ogród od A do Z” pora na drugą literę ogrodniczego alfabetu.
B jak BLUSZCZ.

Niewiele roślin może dorównać tej nadzwyczaj trwałej i niewymagającej roślinie ciekawym kształtem liści i łatwością w uprawie. Bluszcz może płożyć się na ziemi, wspinać po podporach czy płotach lub pięknie zwisać. Pnąc się po podporze roślina ta może osiągnąć nawet kilkanaście metrów wysokości.

Liście bluszczu występują w ogromnej liczbie kształtów. Większość odmian ma liście błyszczące, skórzaste, trójklapowe lub pięcioklapowe. Liście niektórych odmian są niemal okrągłe, innych jajowate, ostro zakończone, pierzaste lub postrzępione.

Bluszcz można bardzo łatwo rozmnożyć przez sadzonkowanie lub odkłady. Wystarczy uciąć kawałek pędu o długości 5-8 cm i umieścić w wodzie lub posadzić od razu w podłożu. Czasami dla zachowania pokroju roślinę tę należy przyciąć. Wtedy możemy też pobrać sadzonki.

W ogrodzie bluszcz najczęściej wykorzystywany jest zakrywania gołych murów, oplatania pergoli, płotów i wielu innych obiektów. Może być też wykorzystywany jako roślina okrywowa, a także jako element doniczkowej kompozycji. Pnącze to wytwarza korzenie przybyszowe, które są organami czepnymi.

Bluszcz to roślina wieloletnia i zimozielona. Dobrze rośnie w glebie próchnicznej, przepuszczalnej lecz dość wilgotnej. Wymaga stanowiska półcienistego lub cienistego, w pełnym słońcu gorzej rośnie. Pamiętajmy, że jest to roślina trująca.