Ogórki – uprawa i wysiew ogórków i przygotowanie rozsady.

Ogórki lubimy jeść pod każdą postacią i chętnie uprawiamy je w warzywnikach. To o nich będzie dzisiejszy odcinek programu „Ogród od kuchni”.

Ogórki należą do roślin dyniowatych. Dzięki typowemu, świeżemu smakowi cieszą się ogromną popularnością. W stosunku do innych warzyw, surowe ogórki zawierają niewielkie ilości witamin, za to pomagają usunąć nadmiar wody z organizmu. Surowych owoców ogórka nie powinno się mieszać w sałatkach z pomidorami czy papryką, ponieważ zawierają askorbinazę, enzym utleniający witaminę C. Jednak w procesie kiszenia ogórki gruntowe nabierają zupełnie nowych właściwości. Nie tylko nie zawierają one niekorzystnego enzymu, ale również wzbogacają się w witaminę C. Zawierają też dobroczynne bakterie probiotyczne i antyoksydanty.

Paleta odmian ogórków jest niezwykle szeroka i niemal każdy znajdzie coś dla siebie. Główny podział wyróżnia ogórki sałatkowe i ogórki do kiszenia.

Wśród nich możemy nabyć wiele odmian partenokarpicznych, czyli takich, które zawiązują owoce bez nasion i bez zapłodnienia kwiatów. Wybierając nasiona ogórków zwróćmy uwagę, że w tej grupie nasion znajdują się zarówno odmiany do uprawy w gruncie, jak również odmiany do uprawy w szklarniach lub tunelach foliowych.

Jak wszystkie warzywa dyniowate ogórki lubią gleby żyzne, dokładnie uprawione i wilgotne. Dobrze reagują na nawożenie obornikiem. Są to rośliny ciepłolubne.

Ogórki powinny rosnąć w miejscu ciepłym, osłoniętym i nasłonecznionym. Ogórki są wrażliwe na chłody i wiatr, dlatego bezpośrednio do gruntu wysiewamy je dopiero w drugiej połowie maja. Możemy to robić w rzędach lub w sposób gniazdowy, gdy temperatura ziemi osiągnie przynajmniej 10 st. Celsjusza.Głębokość siewu to 2-3 cm.

Wcześniej w połowie lub pod koniec kwietnia możemy przygotować rozsadę. Ogórki mają wrażliwy system korzeniowy, dlatego warto wysiewać je do doniczek torfowych, wytłoczek od jajek lub innych biodegradowalnych pojemników, które wraz z bryłą korzeniową umieszczamy potem w glebie. W doniczkach umieszczamy kilka nasion, możemy potem wykonać przerywkę, tak by w momencie sadzenia w każdej znajdowały się 2 rośliny. Rozsadę sadzimy na grządce gdy rozwinie się drugi liść. Żeby pobudzić intensywny rozwój korzeni bocznych możemy siewki umieścić w glebie aż po same liścienie.

Ogórki wytwarzają płaski system korzeniowy, dlatego musimy zadbać o równomierną wilgotność podłoża przez cały okres uprawy, a szczególnie obficie podlewamy je latem.

Ogórki błyskawicznie rosną, dlatego w podłożu przez cały okres wegetacji powinny być dostępne składniki pokarmowe, a zawartość próchnicy powinna być bardzo wysoka. Nie znoszą uprawy po sobie, można je uprawiać na tym samym stanowisku najwcześniej po 4 latach. Są bardzo wrażliwe na przymrozki. Cierpią, gdy temperatura powietrza, choćby na krótko, spadnie do 3-5 st. Celsjusza. Wahania temperatur, a także wilgotności podłoża mogą doprowadzić do przedwczesnego opadania owoców lub ich deformacji. Optymalne warunki dla rozwoju ogórków stwarzają temperatury powyżej 20 stopni Celsjusza. Podczas podlewania starajmy się nie moczyć liści.

Zbiór ogórków zaczynamy zazwyczaj w lipcu. Ogórki do kiszenia zbieramy dość często, nawet codziennie, uważając, aby nie przerosły. Zbiór ogórków sałatkowych trzeba przeprowadzić gdy osiągną odpowiednią długość. Nie czekamy aż zżółkną, bo wtedy stają się gorzkie.

Przepisów na ogórkowe przetwory jest naprawdę wiele. Na ogórki małosolne do bieżącego spożycia można przeznaczyć pierwsze zbiory. Do dłuższego przechowywania najlepsze będą owoce ze środkowych zbiorów. Pamiętajmy, aby po zbiorze nie trzymać ogórków na słońcu, najlepiej jak najszybciej przygotujmy je do kwaszenia. Jeżeli pozostawimy je i zdążą przeschnąć, mają tendencję do tworzenia w przetworach pustych komór i szybko stają się miękkie.

Na jakość owoców ogórków uprawianych w naszych ogrodach ogromny wpływ mają warunki pogodowe panujące w danym sezonie. Ale nie może ich zabraknąć w naszych warzywnikach. Często uprawiamy też warzywa kapustne, o których powiemy w kolejnym odcinku.